سه کلید جادویی
سه کلید جادویی
آراد که حالا با متغیرها و صندوق اسرار خودش آشنا شده بود، در جلسه بعدی با سینا درباره‌ی اینکه چطور می‌تواند اطلاعات بیشتری را ذخیره کند، صحبت کرد. سینا امروز می‌خواست به او بگوید که هر متغیر در واقع می‌تواند یکی از سه نوع داده‌ی اصلی باشد، و هر کدام از این نوع داده‌ها ویژگی‌های خاص خودشان را دارند.
سینا گفت: «آراد، هر متغیر در دنیای برنامه‌نویسی یکی از سه نوع اصلی داده رو نگه می‌داره؛ عدد، متن، و بولی. مثل اینه که سه تا کلید جادویی داشته باشی که هر کدوم برای نوع خاصی از صندوق‌هات باز می‌شن.»
آراد با کنجکاوی گفت: «یعنی صندوق‌های من فرق دارن؟ خب بگو چطوری!»
سینا با لبخند ادامه داد: «بله، دقیقاً. بیا با هر کدومشون آشنا بشیم. اولین نوع، **عدد**ها هستن. هر وقت می‌خوای عددی رو ذخیره کنی، می‌تونی از نوع داده‌ی عددی استفاده کنی. این اعداد می‌تونن صحیح یا اعشاری باشن. بیا امتحان کنیم، یه متغیر به اسم `height` می‌سازیم که ارتفاعت رو توش ذخیره کنیم.»
آراد شروع به تایپ کرد:
“`python
height = 180
“`
سینا توضیح داد: «الان `height` یک عدد صحیح داره. ولی اگه بخوای اعشار هم داشته باشی، می‌تونی بنویسی مثلاً `height = 180.5`. این کار باعث می‌شه که نوع داده‌ای متغیر به یک عدد اعشاری تغییر کنه.»
آراد سری تکان داد و گفت: «فهمیدم. پس هر عددی می‌تونه به این شکل ذخیره بشه.»
سینا گفت: «بله. اما نوع بعدی **متن**ها هستن. مثلاً نام تو یک متن هست. هر چیزی که درون دو تا کوتیشن `” “` بذاری، به عنوان متن شناخته می‌شه. بیا یه متن به اسم `city` ذخیره کنیم که شهرت رو نگه داره.»
آراد تایپ کرد:
“`python
city = “تهران”
“`
سینا گفت: «حالا متغیر `city` یک داده متنیه. متن‌ها فقط برای نگهداری کلمات نیستن؛ می‌تونن جمله‌ها، عددهای داخل کوتیشن، یا حتی کاراکترهای خاص باشن. اما باید توجه داشته باشی که هر چیزی که داخل کوتیشن باشه، به عنوان متن شناخته می‌شه و نه عدد.»
آراد پرسید: «جالبه! حالا نوع سوم چیه؟»
سینا لبخندی زد و گفت: «نوع سوم، **بولی** یا `boolean` هست که فقط دو مقدار می‌تونه داشته باشه: `True` یا `False` یعنی درست یا غلط. بولی‌ها معمولاً برای شرایط و تصمیم‌گیری‌ها استفاده می‌شن. مثلاً، بیا یه متغیر به اسم `is_student` بسازیم که بگه تو دانش‌آموز هستی یا نه.»
آراد تایپ کرد:
“`python
is_student = True
“`
سینا ادامه داد: «الان `is_student` یه مقدار بولی داره که می‌گه تو دانش‌آموز هستی. اگه بخوای بگی دانش‌آموز نیستی، می‌تونی مقدار `False` بهش بدی. بولی‌ها معمولاً برای تصمیم‌گیری‌ها و شرایط استفاده می‌شن.»
آراد که حالا درک بهتری از انواع داده‌ها پیدا کرده بود، گفت: «پس این سه تا نوع داده مثل کلیدهای مختلفی هستن که می‌تونن صندوق‌های مختلف رو باز کنن، درسته؟»
سینا خندید و گفت: «دقیقاً. هر کدوم برای یک هدف خاص طراحی شدن. عددها برای محاسبات، متن‌ها برای نمایش اطلاعات متنی، و بولی‌ها برای شرایط و تصمیم‌گیری‌ها استفاده می‌شن. این سه نوع داده، پایه‌های اصلی همه‌ی چیزهایی هستن که قراره بسازی.»
آراد لبخندی زد و گفت: «حالا احساس می‌کنم صندوق‌های اسرار من خیلی پیشرفته‌تر شدن! می‌تونم اطلاعات مختلفی رو توشون ذخیره کنم.»
سینا گفت: «دقیقاً. این تازه شروع ماجراست، آراد! هر برنامه‌نویسی که می‌خوای بسازی، با این سه نوع داده شروع می‌شه. هر کدوم از این صندوق‌ها می‌تونن دنیایی از اطلاعات رو توی خودشون نگه دارن و این تویی که تصمیم می‌گیری چطور ازشون استفاده کنی.»